Akyavaş’ın çağdaşlığı, modernliğe itiraz etmek üzere ona özgü anlatı ve imgelerin sökülerek, karşı (anti, post) bağlamlarda yeniden kurulması olarak kendini göstermez. Onun tasavvufla, gelenekle bağı, ne modernizmin Zen tutkusuna, ne de postmodernizmin etnisite merakına benzer.