-
11/1/2018
Gelişmiş kapitalist toplumlar estetiğin hâkimiyeti altındaki bir aşamaya girdiler. İnsan duyarlılığını azami seviyede uyarma becerisine dayalı bir aşama bu. Bu aşamaya gelinebilmesi için estetik üretiminin genel olarak ürün üretim süreciyle tam anlamıyla bütünleşmesi; bunun için de, ürün-odaklı ekonomik sistemin estetik üretimle aynı soyutlaşma ve esnekleşme sürecinden geçmesi gerekti.
-
24/12/2017
Foucault’ya göre reel sosyalizm, mevcut yönetim sanatlarının aşırı büyümüş bir rasyonalizasyonunu temsil ediyordu. Kendine özgü bir yönetim sanatı geliştiremeyen sosyalizm, vermek zorunda olduğu tarihsel mücadelelerin de etkisiyle, bir yanda “iç tehlikelere karşı bir düzeltici ve yatıştırıcı” olarak liberalizme; öte yanda ise, Sovyetler Birliği’nde olduğu gibi, polis devleti biçimini alan büyük bir idari aygıta bağlanmak zorunda kaldı.
-
10/12/2017
Şimdide olduğumuzun, şimdinin her yeri saran mevcudiyetinin giderek daha çok ayırdına varıyoruz; bunun sonucunda, farklı zaman türlerinin ve bunlar arasındaki bağlantıların da farkına varmaya başlıyoruz. Bir anlamda, genişletilmiş bir şimdiki zamanda yaşıyoruz.
-
21/11/2017
Burada özellikle politik sanat ile süper-zenginlerin sanatı arasındaki şizofrenik ilişkiye ve bunun teori, eleştiri ve sanat dünyasının diğer alanlarla ilişkisi açısından ne gibi sonuçlar doğurduğuna odaklanmak istiyorum...
-
9/11/2017
Günümüzde, çoğul zamanların, yalnızca aynı zaman zarfında ve birbirlerine paralel olarak var olmakla kalmayıp, birbirleriyle bağlandıkları ve aynı şimdiki zaman üzerinde etkide bulundukları giderek daha aşikâr hale geliyor: eşitsiz bir şekilde dağılmış ve paylaşılıyor olsa da, bir anlamda dünyasal bir şimdiki zaman bu.
-
27/10/2017
Rancière’in mutabakatı durağan ve yekpare bir şey olarak görmesi, mutabakatın ihtilaflı –ya da Rancière’in terimleriyle söyleyecek olursak, uyuşmaz– doğasını ıskalamasına sebep olur. Bu mutabakat, Berlin Duvarı’nın yıkılmasından başlayarak kendi içinde bir dizi etnik, dinî, ulusal, uluslararası, cinsel ve sınıf-temelli çatışma ekseninde parçalanmıştır.
-
20/10/2017
Rancière, insanların zihinlerinde mevcut olan politik ve sanatsal düzenle uyumsuzluk yaratan politika ve sanata özgürleştirici bir rol atfeder. Bu kesintiler, polis’in çıkar ilişkileri gözetilerek düzene sokulmuş insanları muhatap alır.
-
17/10/2017
Rancière, polis düzeni ve sanat rejimiyle uyuşmayan tavırları özgürleştirici bularak destekler. Nietzsche’den ya da çağdaşlıktan pek bahsetmese de Rancière’in özgürleştirici eylemini gerçekleştirebilecek tek kişi Nietzsche’nin vakitsiz davranan çağdaş insandır.
-
25/9/2017
Neden insanlar sanatçıların “yaratım”larını hayranlıkla seyretmekle yetiniyor? Bunun sebebi, işi bir ıstıraba, insanların boş vakitlerin özlemini duyarak yerine getirdikleri bir şeye çeviren kapitalist çalışma koşulları değil mi? Vasıflı bir üreticiyken bir seyirci-tüketiciye dönüşmek, ve böylelikle etkin yaratıcı sezgilerinizi kaybetmek normal bir şey mi?
-
24/9/2017
Faktografçılar estetik “olguları” (fact) sarsılmaz ve ebedi şeyler olarak değil, kültürel değerleme işlemi sonucunda ortaya çıkan görüngüler olarak kabul ediyorlardı. Onlar için, faktografi sabit bir tür değil, bir praksis tarzıydı. Olgu denen şey, bir üretim sürecinin sonucuydu.
-
9/9/2017
Sayı 11
-
9/9/2017
Sayı 11
-
20/8/2017
Bu dünyadaki hiçbir şey bir anıttan daha görünmez değildir. Görünmek, ve hatta dikkat çekmek için dikildikleri muhakkak. Buna rağmen, tüm varoluşlarıyla dikkati üzerlerinden uzaklaştırır; bakışların, muşambanın üzerinden akıp giden su tanecikleri gibi, bir an için olsun duraksamadan akıp gitmesine sebep olurlar.
-
14/8/2017
Temsil güçlerini yitiren anıtlar, ya safi gösteriye ya da salt büyüklük ispatına dönüşmüş durumda. Günümüzde, görünürlük bir pazarlama stratejisi haline geldi. Görünmez anıt, geç kapitalizm koşullarında yurttaşlık pratiklerinin bu şekilde içinin boşaltılmasına cevap mahiyetinde bir proje: Namevcut anıt, namevcut politik özneyi simgeliyor.
-
10/8/2017
1981’de, Guernica nihayet İspanya’ya iade edildi. Neredeyse 40 yıl süren diktatörlüğün ardından ayağa kalkmaya çalışan İspanya ulusu üzerinde hâlâ kutuplaştırıcı bir etkiye sahip olan tablo, kurşun geçirmez bir camın ardında sergilenmeye başladı. Cam, 1995’te kaldırıldı ama Guernica dizginsiz politik gücünden hiçbir şey kaybetmedi.
-
4/8/2017
Vampirler Şatosu, suçluluk duygusu yaymak konusunda uzmanlaşmıştır. Bir rahibin aforoz etme ve kınama, bilgiç bir akademisyenin bir hatayı tespit eden ilk kişi olma, ve bir hipster’ın revaçtaki çoğunluktan biri olma arzusu tarafından güdülenir.
-
25/7/2017
Berger ve Tanner’ın uzun metrajlı filmleri, esas itibariyle, toplumsal sınıf hakkında filmlerdir. Politik yenilginin ardından hayata tutunmaya çalışan karakterler, insanı ezen değer sistemine karşı koymanın yeni yollarını ararlar.
-
19/7/2017
Bienal formatının ikilemi işte tam olarak bu: Esas itibariyle, sanat ekonomisine itibar pompalayan bir makine olmasına rağmen, radikal emellere sahip küratörler bienali gittikçe daha politik bir kimlik üstlenmeye zorluyorlar.
-
14/7/2017
Londra’daki kuleler konut ihtiyacını karşılamak amacıyla inşa edilmiş falan değil. Bunlar, soru sormayan ve hızlı kazanç peşinde koşan düzensiz bir emlak piyasası arayışındaki spekülatif (ve kaynağı şüpheli) para akışlarının bir ürünü. Hepsi bu.
-
10/7/2017
Bienaller ve uluslararası ölçekte iş gören küratörler, otuz yıldır müzenin "ihtişamı"yla mücadele ediyorlar. Böyle bir ethos, geçmişle ve kültürel mirasla durmadan boğuşur. Ve bunun yegâne sebebi sanat kurumlarının frenleyici etkisi değil. Bu mücadelenin bir diğer nedeni de, tarihin, yeni bir fikrin aslında çok da yeni olmadığını gösterebilecek olması.