Oyun
bitti: %1’in yönettiği kültürel elitizm mabetlerinin oluşturduğu saadet
zincirlerinin perde arkasını gördük. Artık biz, %99’un içindeki
sanatçılar, sahte bir benzersizlik söylencesine dayanan ve sırf
elitlerin en elitinin cebi para dolsun diye bireysel dehayı göklere
çıkaran propagandalarla beslenen bu yozlaşmış hiyerarşik sistemi
kabullenme zaafına düşmeyeceğiz. Geçtiğimiz on yıldır, belki daha da
uzun süre, sanatçılar ve sanatseverler sanatın yoğun biçimde
ticarileştirilmesinin ve sisteme amade kılınmasının sonuçlarına maruz
kaldılar. Bizim nezdimizde sanat herkes içindir, tüm sınıflar, tüm
kültürler ve tüm toplumlar için. İnanıyoruz ki Occupy Wall Street
hareketi insanlarda yeni bir bilinç uyandıracak; sanatın, günümüzde
sanat dünyasının yaptığı gibi insanları bölmek yerine birleştireceği
inancını aşılayacak…
Eğri oturup düz konuşalım. Son dönemde
sanatın düpedüz sermayeyle eşitlenmesine tanık olduk. Müzelerin yönetim
kurulları, ölmüş ya da yaşayan sanatçıların eserlerini borç paketleri
gibi toplayıp sergiliyorlar. Müzelerin kurduğu sergiler bu piyasaları
şişirmeyi amaçlıyor. Sanat tarihi kanonunun ateşiyle oynarken gördükleri
tek şey havada uçuşan dolar işaretleri. Büyük müzelerin kültürel
yetkesinin yaygın kabul görmesi, bu değerli kurumları kredi
derecelendirme ajansına veya yatırım bankasına dönüştürdü – şirketlerce
kurumsallaştırılan sudan eserlere ve hileli anlaşmalara, yetkelerinden
ileri gelen onay damgasını basıyorlar.
Son yirmi-otuz yıldır, muhalif sesler,
hayatta kalma güdüsünün dayattığı korkuyla ve BÜYÜK paranın dağıttığı
sus paylarıyla boğuluyor. Bu kurumlara esaslı bir eleştiri yöneltmek;
milyonlar yoklukla boğuşup kemerleri sıkarken, sanat dünyasının mide
bulandırıcı taşkınlıklarına ve bir avuç zenginin oynadığı müzayede
gösterilerine karşı sesini çıkarmak, pek çoklarınca buruk bir
küskünlüğün ve öfkenin, cool olamamanın göstergesi sayıldı.
Bunu yapan eleştirmenin, kendi yenilgilerinin ve başarısızlıklarının
hıncını dünyadan çıkardığı düşünüldü. Artık bu sessizliği küskünlükle
değil, kuvvetle ve sevgiyle sona erdirme zamanı! İşgal çoktan başladı,
insanların yaratıcı gücü çoktan uyandı! Occupy Wall Street hareketi,
yeni bir sanat çağı başlatacak – piyasanın çizdiği dar sınırları aşan,
gerçek anlamda deneysel bir sanatın çağı. Müzeler, kalplerinizi ve
zihinlerinizi açın! Sanat herkes içindir! Halk kapılarınıza dayandı!
Kaynak: http://tumblr.artfcity.com (Erişim tarihi: 8.11.2016). Bu metin ilk kez 16.11.2011 tarihli skopbülten’de yayınlanmıştır.