-
20/6/2024
Kültür-sanat pratiğinin katılımcı olması için öncelikle üzerinde uzlaşılmış bilgi, yetenek, yatkınlık eşitsizliğinin, dolayısıyla mevcut insan ilişkilerinin, “pay alamayan sınıf”ın yok sayılması üzerinden işleyen mutabakatın değişime sokulması gerekir.
-
2/12/2019
Sayı 15
-
30/1/2019
Politikada katılımcılık, devrim gerçekleştirmeden devrimin kazanımlarını sağlamak gibi nafile bir umut taşır. Sanatta ise, kültürel hasımların birbiriyle yüzleşmesine gerek olmaksızın sanat ile toplumsal hayat arasındaki uçurumu kapattığı izlenimi verir.
-
11/6/2018
Sanat, politikanın sınırlarının nerede veya nede başlayıp bittiğini belirleme otoritesini ödünç alır veya o otoriteye kafa tutar – ama ancak, bizzat sanatın da sınırlarını yeniden tanımladığı sürece.
-
14/4/2017
Neredeyse istisnasız bütün katılımcı sanat çağrılarının altında şu iki saikten biri yatar: Bunlardan ilki, fiziksel ya da sembolik katılım sayesinde güçlenen, etkin bir özne yaratma arzusudur. İkinci saik, yaratıcılıkla ilişkilidir. İşbirliğine dayalı yaratıcılığın, hiyerarşik olmayan, daha olumlu bir toplumsal modelden doğduğu ve yine böyle bir model ürettiği düşünülür.
-
1/10/2015
Katılımcı sanat, ayrıcalıklı bir politik mecra olmadığı gibi, gösteri toplumuna karşı hazır bir reçete de değildir. En az demokrasinin kendisi kadar belirsiz ve eğretidir. Ne katılımcı sanatın ne de demokrasinin meşruiyeti kendinden menkuldür, her özgül bağlamda yeniden kurulup sınanmalıdır.
-
2/9/2013
Sanatın insanların hayat pratiğinden kopması ve seyircinin sanatla hakiki bir ilişki kuramaz hale gelerek pasif bir tüketici konumuna indirgenmesi, 20. yüzyıl başlarından beri çağdaş sanatın temel meselelerinden biri olageldi.