Yerküre, yavaş yavaş, yaşlı Güneş’in etrafında dönüp duruyor; Güneş artık bir zamanlar olduğu gibi kor değil, ışıldamıyor. Yaşlı Güneş öyle koyu bir menekşe rengine bürünmüş ki, yeryüzünde artık gün doğmuyor − hem de bir daha asla doğmamacasına...
Çoktan yitip gitmiş bir insanlık türüne ait gibiyim. Adeta bir fosilim; bugün yaptığım her şeyden esasında birer ‘fosil program’ olarak bahsedebiliriz...
“Hayalini kurduğun sanat hep ölü. Saraylar hayattan yoksun. Ağaçlar yaşar, hayvanlar yaşar – ama saraylar yaşamaz.”