Uğur Orhan’ın videolarında ve o videolarla birlikte oluşturduğu performans ve enstalasyonlarında görülen, “hakikat”i tanımlama niyeti değildir; yalnızca onun uğruna verilen mücadeleye odaklanmaktır...
Jacques Derrida’nın “Marx’ın Hayaletleri” kitabı şu tümcelerle başlar: “İçimizden biri, siz ya da ben, bir adım öne çıkıp, yaşamayı öğrenmek istiyorum artık, der. Peki ama neden artık? Yaşamayı öğrenmek. Tuhaf bir slogan. Kim öğrenecek ki? Kimden öğrenecek?