Bu çalışmada, 1980'lerle birlikte bir televizyon türü olarak ortaya çıkan reality show'lar incelenmektedir. 1980'lerin ekonomik ve kültürel göstergeleri çerçevesinde ele alınan reality show'lar, dönemi karakterize eden temel dinamiklerden biri olan teknolojik gelişmeler ve neoliberal politikaların üstbelirlediği televizyon endüstrisinin melez bir formatıdır. Dünyada yayıncılığın genel atmosferi, bu dönemde Türkiye'de de hissedilmeye başlanmış ve 1990'lı yıllarda reality show'lar televizyon yayıncılığının temel formatlan arasına katılmıştır. Bu çalışmada, reality show'lann dünyadaki örneklerinin yanı sıra Türkiye'deki örnekleri de bir örnek olayla incelenmektedir.
Haber, belgesel, soap opera, polisiye drama gibi pek çok formatın bireşiminden oluşan reality show'ların anlatı yapısı; sansasyonelleştirme, duygusallaştırma, kişiselleştirme, gizemlileştirme, kurbanlaştırma vb. gibi anlatısal öğelerle biçimlenmektedir. Canlandırma ve gizli kamera tekniğinin sıkça kullanıldığı reality show'ların en önemli türsel özelliklerinden birisi, bu programlarda gerçeğin dolayımsız biçimde yansıtıldığı iddiasıdır. Ancak gerçeklik ve dolayımsızlık iddialarına karşın reality show'lar, bütün televizyon türleri gibi belirli bir televizyon gerçekçiliğinin içerisinden inşa edilmektedir. Özellikle suç ve suçlu tanımlarının devletin hukuk aygıtının temsil edildiği 'yasa ve düzen' söylemine bağlı olarak yeniden üretildiği reality show'lar günümüzde eski popülaritesini yitirmekle birlikte, bu formatta kullanılan televizyon teknikleri ve anlatı biçimi diğer olgusal türlerde sürdürülmektedir.[1]
Yazar: Gülseren Aksop
Danışman: Prof. Dr. İ. Erol Mutlu
Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 1998