Yazar, doğal olarak, yaşamak ve yazmak için kendine bir geçim sağlamalıdır; ama bir geçim sağlamak için yaşayıp yazmamalıdır… Yazar işini hiçbir zaman bir araç olarak görmez. Eserleri, kendi içinde amaçtırlar; yazar için ve başkaları için eserler araç olmaktan o kadar uzaktırlar ki, yazar, onların varoluşu uğruna kendi varoluşunu feda edebilir… Paris modası bir frak ısmarladığım terzimin bana, güzelliğin sonsuz yasasına daha iyi uyduğu gerekçesiyle, bir Roma togası getirdiğini görmek isterdim! Basın özgürlüğünün ilk koşulu yazarlığın bir iş olmamasındadır. Yazarlığı maddi bir araç olarak kullanan yazar, kendi iç köleliğinin cezası olarak, dış köleliği, yani sansürü de hak etmektedir; daha doğrusu sansürün varoluşu onun cezasıdır.
Marx, Engels, Sanat ve Edebiyat Üzerine, çeviren: Murat Belge, (İstanbul: De Yayınevi, 1971), s. 67-68.