Aşağıdaki pasajlar, Ben, Antonin Artaud başlıklı kitaptan alınmıştır.
Ben, Antonin Artaud
Ben, Antonin Artaud, kendimin oğluyum, kendimin babası,
kendimin anası,
ve kendim... (s. 27)
Kim, Eşiğinde...
Kim, birtakım korkuların eşiğinde, bazı düşlerin dibinde, ruhun düzenindeki hiçbir şeyle karıştıramayacağımız kırıcı ve harika bir his olarak ölümü tanımadığını söyleyebilir. Dalgaları üzerimize gelen, dayanılmaz bir körükle bizi şişiren o korkunun soğurucu yükselişini muhakkak tanımış olmak lazım. Her defasında daha büyük, her defasında daha ağır daha yüklü, yaklaşıp uzaklaşan korkuyu... (s. 59)
Psişik Gezi
Büyünün hareket noktası efsunlu sözcüklerdedir. Büyü sözcüğü çoğumuzun kafasında doğanın karanlık güçlerini uyandırmaya muktedir ve ölüm fantasmalarına kadar köleleştiren gizli pratikler düşüncesini uyandırır. Ve bu da kısmen gerçek... (s. 79)
[Yoluma Devam Ediyorum]
Yoluma devam ediyorum, dürüstçe, iyi tutumumla, şerefimle, güçle, zorbalıkla, vahşetle, aşkla, öfkeyle, cimrilikle, sefillikte, ölümde, ahlaksızca, iğrençlikte, bokta, terde, kanda, sidikte, sancıyla... (s. 142)
Delilik ve Karabüyü
Tımarhaneler karabüyünün bilinçli ve önceden tasarlanmış birikme yerleridir,
Sadece doktorların zamansız ve karma tedavileriyle karabüyüyü teşvik etmelerinden dolayı değil
Tabii bunu da yapıyorlar.
Eğer doktorlar olmasaydı, hiç hasta insan olmazdı
Ölülerin iskeletleri de olmazdı
Derisi yüzülecek, kesip biçilecek hastalar da
Çünkü o toplum doktorlarla başladı hastalarla değil.
Yaşayanlar ölülerden yaşıyor.
Ve ölüm de yaşamalıdır
Ve tımarhane gibi bir yer bulamazsınız ölümü yavaşça kuluçkaya yatırmak,
Ölüleri kuluçkada tutmak için.
Bu yavaş ölüm tedavisi milattan önce 4000 yıllarında başladı
ve bu işte en uğursuz ve en alçak büyünün işbirlikçisi olan çağdaş tıp, insan haralarını
benliklerinden yoksun kılmak için kendi ölülerini
Elektroşok ve insülin tedavisinden geçiriyor
Ve böylece onları boş göstermek için,
Böylece onlar eşsiz bir biçimde... (s. 177)