Serkan Taycan, Kabuk serisinden
Bu çalışmada, zamanın varlık olarak fotoğrafa yansıması incelenmektedir. Fotoğrafın zaman ile arasındaki akışkan ve karmaşık ilişkiyi irdeleyebilmek ve biraz olsun çözümleyebilmek için, zaman kavramının tanımından yola çıkılarak, gerçeklik algısı ve varlık ile nasıl bir ilişki içinde olduğuna bakılmaktadır. Bunun için de, “zamanın ne olduğu” ile yakından ilgilenen filozofların ve fotoğraf teorisyenlerinin düşünceleri ışığında, fotoğrafın okunmasında ve alımlanmasında zamanın ve gerçekliğin rolü araştırılmaktadır.
Fotoğrafın üzerine yansıyan zaman algısı onun gerçeklikle kurduğu bağı güçlendirir. Genel fotoğraf algısı, fotoğrafın bir kanıt niteliği taşıdığı ve gerçeğin bir kesitini yansıttığı yönündedir. Fotoğraf bu işlevi yerine getirmediğinde tekinsiz bir durum meydana gelmektedir. Fotoğrafın temsiliyeti ile gerçeklik algısı arasındaki bu ilişki-kayma, Bergson’un zaman öğretisindeki “süre” (la Durée)ve “mekânsallaşmış zaman” kavramları çerçevesinde incelenmektedir. Bu muhakeme sonucunda, fotoğraftaki gerçek algısı yeniden tanımlanmaktadır.
Sonuç olarak, fotoğrafta zamanın izinin sekteye uğratılması ile fotoğrafın gerçeklik algısı kırılmakta, ortaya tekinsiz bir durum çıkmaktadır; fotoğraf resimselleşmektedir.[1]
Yazar: Selim Süme
Danışman: Prof. Ergün Turan
Yer Bilgisi: Marmara Üniversitesi / Güzel Sanatlar Enstitüsü / Fotoğraf Anasanat Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2015