Joseph Kosuth, One and Three Chairs (Bir ve Üç Sandalye), 1965
“Sanat-Hayat Bağlamında Nesnelerin Yeniden Okunması” adlı sanat çalışması raporunda, gündelik hayatın nesnelerine, yerleştirme ve düzenleme uygulamaları ile yeni bir okunurluk kazandırarak, kavramlaştırma çalışmalarında etkin bir rol verilmesi olanağının araştırılması amaçlanmıştır. Sanat pratiklerinde ifade edici öğe olarak kullanılan nesnenin, izleyicinin yorum ve katılımını sağlamaya katkısının araştırılması çalışmanın kapsamı içindedir. Kuramsal ve sanatsal çalışmaların etkileşimli olarak sürdürüldüğü çalışmanın ilk bölümünde, günümüzde birey ve nesne ilişkilerinin karakteri tartışılarak, bu ilişkinin ikili bir karaktere büründüğü sonucuna varılmıştır. Bundan sonraki iki bölümde sanat alanında gerçek nesne kullanılmasının tarihsel süreci kronolojik yöntem esas alınarak araştırılmıştır. İkinci bölümde, bu süreç modern akımlar bağlamında tartışılmış, değişim ve dönüşüm yaratan hareketler saptanmış̧, bunların günümüz sanatında nesneye yer verilmesini sağlayan geleneğin yapı taşları olduğu saptanmıştır.
Gündelik hayatın nesnelerinin ilk olarak, yirminci yüzyıl başında kübist kolaj ile iki boyutlu yüzeyde kullanıldığı, asamblajın bulunmasıyla birlikte üç boyutlu üretimlerde yer almaya başladığı görülmüştür. Üçüncü bölümde, 1960’lı yıllardan itibaren ağırlık kazanan kavramsal yaklaşımlar incelenmiş, yerleştirme sanatı ve izleyici ile kurulan ilişki biçimlerinin önem kazandığı günümüz sanatında, nesnenin kavramlaştırmada etkin bir rol oynadığı saptanmıştır. Buna göre günümüzün sanatçısı, kaosun içindeki fragmanlar olarak gördüğü nesneleri, içinde yaşadığı dünyayı anlatmak için kullanmaktadır. Dördüncü bölümde, gerçekleştirilmiş olan sanatsal çalışmalar irdelenerek nesnenin anlam taşıma ve çokanlamlılık özelliklerinin kavramlaştırma çalışmalarında etkili bir araç olduğu ve sanat pratiklerinde açık uçlu bir anlatım dilinin kullanılmasını olanaklı kıldığı görülmüştür. Böyle bir anlatım biçiminin ise izleyicinin yorum yapmasını ve katılımını sağlayabileceği değerlendirmesinde bulunulmuştur.[1]
Yazar: Yasemin Tıgın
Danışman: Yrd. Doç. Şinasi Tek
Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Güzel Sanatlar Enstitüsü / Heykel Anasanat Dalı / Heykel Sanat Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2014
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden alınmıştır.