Ankara Etnografya Müzesi
Bu tez, Türkiye’nin kültür politikasında etkin olan ve köklerini Türk devlet geleneğinden alan bazı aşırı milliyetçi eğilimleri göz önüne sermek üzere yola çıkmış bir girişimdir. Türk kültür politikasını doğrudan şekillendiren nosyonları tasvir etmek amacıyla devlet etnografya müzelerine odaklanır; çünkü bu kurumlar devlet geleneğinin çokkültürlü Türkiye inkârını açıkça örneklerler. Bu çalışmada, incelenen müzelerin içinde de devam eden bu inkârın, ilk organize etnografya koleksiyonları olan Avrupa nadire kabinelerindeki öteki algısı kadar arkaik olduğunu ileri sürdüm. Ve aynı zamanda, bu müzelerin güncel misyonlarının ve küratoryal yaklaşımlarının günümüz uluslararası müzeoloji prensipleriyle çeliştiğini ifade ettim. Bu nedenle, bu tezde örnek verilen üç kurumu, kamusal müzelerin arabuluculuk fonksiyonunu yerine getiremeyen ideolojik propaganda aygıtları olarak sunuyor ve inceliyorum.[1]
Özgün başlık:Marginalization in the ‘Turkish’ Cultural Policy: The Example of the State Ethnography Museums
Yazar: Nihan Dalbeler
Danışman: Prof. Dr. Ayhan Kaya
Yer Bilgisi: İstanbul Bilgi Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Kültür Yönetimi Anabilim Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2018