Bu çalışmanın temel amacı 1957 yılında Paris’te dört ayrı avangard hareketin bir araya gelmesiyle kurulan Sitüasyonist Enternasyonal’in (SE) kısa tarihini, kurucu unsurları olan küçük avangard grupların etkinliklerini ve Sitüasyonist Enternasyonal’in temel kuramsal kavramlarını eylem pratikleri çerçevesinde incelemektir. Çalışmanın iskeletini bu üç ana başlık oluşturmaktadır.
1957- 1972 yılları arasında faaliyet gösteren Sitüasyonist Enternasyonal’in kısa tarihi, estetik, sanat ve gündelik hayatın dönüştürülmesi olguları esas alınarak ve kronolojik sıralamaya sadık kalınarak incelenmiştir. Çalışmada bilinçli bir şekilde, SE’in sanatsal etkinliklerinin yoğun olduğu pro-sitüasyonist dönem ve 1957-1962 arasında geçen ikinci dönemi daha ayrıntılı ele alınmıştır. Bu ayrımın temel nedeni SE’in avangard tarihi içindeki yerini tartışmaya açmaktır.
SE kuramını oluşturan ‘kurulmuş durum’, ‘détournement’, ‘dérive’, ‘birleştirici şehircilik’ ve ‘gösteri’ kavramları güncel sanat pratiklerinden örneklerle birlikte değerlendirilmiştir. Böylece günümüzün karşı-kamusal sanat söylemlerinde SE pratiklerinin ne ölçüde uygulanabilir olduğu sorusunun yanıtı aranmıştır.
Çalışma bir bütün olarak değerlendirildiğinde Sitüasyonist Enternasyonal’in estetik- politik bir avangard hareket olarak sanattaki eleştirel yaklaşıma getirdiği açılımların kısa bir araştırmasının amaçlandığını söyleyebiliriz.[1]
Tezin yazarı: Dilan Deniz
Danışman: Yrd. Doç. Emre Zeytinoğlu
Yer Bilgisi: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi - Sosyal Bilimler Enstitüsü - Sanat Tarihi Anabilim Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2010
Sayfa Sayısı: 116
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden alınmıştır.