Osmanlı İmparatorluğu topraklarında Batılı anlamda Türk resim sanatından bahsetmek için 19. yüzyılın ilk yarısının ortalarına inmek gerekir. 1830 yılında ilk defa yurt dışına eğitim için gönderilen öğrencilerin, döndükten sonra aldıkları sanat eğitimini tuvallerine yansıtması ile Batılı anlamda bir Türk resim sanatının başladığı söylenebilir. Aynı zamanda askerî okullarda okutulan resim dersinin bu oluşuma katkısı yadsınamaz. Aldıkları eğitimi kendi yetenekleri ile birleştiren askerî okul öğrencileri yerel duyarlılığa sahip ilk yapıtların ressamı olur. Avrupa'ya resim eğitimine gönderilen öğrenciler, Avrupa'dan gelen yabancı ressamlar ve 1883'te açılan Sanayi-i Nefise Mektebi'nin rehberliği ile Batılı anlamda Türk resim sanatı kendi çizgisini oluşturur. Türk resminin bu gelişim çizgisinin en iyi takip edilebildiği yayınlar ise Osmanlı-Türk süreli yayınları olur. Türk resim sanatının 1830-1920 yılları arasında kalan kısmını, süreli yayınlar aracılığı ile aydınlatma çabasının bu tez ile karşılık/sonuç bulduğu düşünülmektedir. Osmanlı topraklarındaki ilk resim sergileri, ilk özel atölyeler, Sanayi-i Nefise Mektebi etkinlikleri, karma/toplu sergiler ile bireysel sergiler konusunda elde edilen bilgiler paylaşılarak, Türk resim sanatına katkı yapmış olmak umulmaktadır.[1]
Tezin yazarı: Halil Özyiğit
Danışman: Prof. Dr. Kıymet Giray
Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi - Sosyal Bilimler Enstitüsü - Sanat Tarihi Anabilim Dalı
Türü: Doktora
Yılı: 2012
Sayfa Sayısı: 624
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden alınmıştır.