Sanatın günümüz radikal politikasıyla arasında nasıl bir ilişki var? Strike Art, sanatçıların merkezî bir rol oynadığı Occupy hareketinin merceğinden bu soruya cevap arıyor. Güvencesiz, borç yükü altında ezilmiş ve radikalleşmiş sanatçılar, yaratıcılıklarını sanat dünyasının hizmetine koşmak yerine, ortak bir düşmana (%1) karşı seferber olan yeni bir politik hayal gücü oluşturmaya vakfediyorlar. Bu süreçte, bir yanda radikal eleştiri idealleri, öte yanda Wall Street'e yakınlığı arasında bölünmüş olan çağdaş sanat dünyasına da meydan okuyor, büyük sanat kurumlarını doğrudan eylem alanları haline getiriyorlar.
Not
an Alternative kolektifinin Pratt University mimarlık bölümüyle
birlikte düzenlediği "Zuccotti Park to Gezi Park" sergisinden
MTL, Not an Alternative, Illuminator, Rolling Jubilee, G.U.L.F gibi grupları odağına alan Strike Art, Occupy hareketiyle birlikte sanatı temel alan bir doğrudan eylem döneminin başladığını gösteriyor ve bu mücadelelerin zaman içinde genişleyerek emek, borçlanma, iklim adaleti gibi konulara uzandığını ortaya koyuyor. McKee’ye göre Occupy sonrası sanat, bildiğimiz sanat sisteminin hem dışına çıkıp hem de o sistemi alt üst ediyor; ve gerek hayal gücü gerek eylem repertuarı bakımından sol projenin yenilenmesine büyük katkı sağlayacak imkânlar barındırıyor. [EG]
Yates McKee, Strike Art: Contemporary Art and the Post-Occupy Condition (Verso, 2016)
www.versobooks.com