Oyun bitti: %1’in yönettiği kültürel elitizm mabetlerinin oluşturduğu saadet zincirlerinin perde arkasını gördük. Artık biz, %99’un içindeki sanatçılar, sahte bir benzersizlik söylencesine dayanan ve sırf elitlerin en elitinin cebi para dolsun diye bireysel dehayı göklere çıkaran propagandalarla beslenen bu yozlaşmış hiyerarşik sistemi kabullenme zaafına düşmeyeceğiz. Geçtiğimiz on yıldır, belki daha da uzun süre, sanatçılar ve sanatseverler sanatın yoğun biçimde ticarileştirilmesinin ve sisteme amade kılınmasının sonuçlarına maruz kaldılar. Bizim nezdimizde sanat herkes içindir, tüm sınıflar, tüm kültürler ve tüm toplumlar için. İnanıyoruz ki Occupy Wall Street hareketi insanlarda yeni bir bilinç uyandıracak; sanatın, günümüzde sanat dünyasının yaptığı gibi insanları bölmek yerine birleştireceği inancını aşılayacak…
Eğri oturup düz konuşalım. Son dönemde sanatın düpedüz sermayeyle eşitlenmesine tanık olduk. Müzelerin yönetim kurulları, ölmüş ya da yaşayan sanatçıların eserlerini borç paketleri gibi toplayıp sergiliyorlar. Müzelerin kurduğu sergiler bu piyasaları şişirmeyi amaçlıyor. Sanat tarihi kanonunun ateşiyle oynarken gördükleri tek şey havada uçuşan dolar işaretleri. Büyük müzelerin kültürel yetkesinin yaygın kabul görmesi, bu değerli kurumları kredi derecelendirme ajansına veya yatırım bankasına dönüştürdü – şirketlerce kurumsallaştırılan sudan eserlere ve hileli anlaşmalara, yetkelerinden ileri gelen onay damgasını basıyorlar.
Son yirmi-otuz yıldır, muhalif sesler, hayatta kalma güdüsünün dayattığı korkuyla ve BÜYÜK paranın dağıttığı sus paylarıyla boğuluyor. Bu kurumlara esaslı bir eleştiri yöneltmek; milyonlar yoklukla boğuşup kemerleri sıkarken, sanat dünyasının mide bulandırıcı taşkınlıklarına ve bir avuç zenginin oynadığı müzayede gösterilerine karşı sesini çıkarmak, pek çoklarınca buruk bir küskünlüğün ve öfkenin, cool olamamanın göstergesi sayıldı. Bunu yapan eleştirmenin, kendi yenilgilerinin ve başarısızlıklarının hıncını dünyadan çıkardığı düşünüldü. Artık bu sessizliği küskünlükle değil, kuvvetle ve sevgiyle sona erdirme zamanı! İşgal çoktan başladı, insanların yaratıcı gücü çoktan uyandı! Occupy Wall Street hareketi, yeni bir sanat çağı başlatacak – piyasanın çizdiği dar sınırları aşan, gerçek anlamda deneysel bir sanatın çağı. Müzeler, kalplerinizi ve zihinlerinizi açın! Sanat herkes içindir! Halk kapılarınıza dayandı!
* http://paddyjohnson.tumblr.com/post/11652516894/occupy-museums-speaking-out-in-front-of-the-cannons