Kalkık Çıplak Omuzlu Otoportre, 1912.
1918’de henüz 28 yaşındayken İspanyol gribinden ölen Egon Schiele kısacık ömrüne 300 kadar yağlıboya, birkaç bin kâğıt iş sığdırdı. Bunların arasında insan figürü ve özellikle de otoportreler önemli bir yer tutar.
Schiele’nin toprak renkleri, kan kırmızıları, kasvetli karalar kullanarak, keskin hatlarla çizdiği kendi portreleri, bir deri bir kemik kalmış, dermansız, iktidarsız, acı çeken, hatta ölümün eşiğinde bir çıplak bedeni tasvir eder. Çoğu portrede ağzı sanki çığlık atmak üzere açılmıştır, çukura kaçmış gözlerini bize diker. Schiele’nin otoportreleri, Batı sanatında Antik Yunan döneminden itibaren yüceltilegelen güç ve güzellik timsali erkek çıplaklarının tam zıddıdır. [NAA]
Otoportre, 1911 ve Çıplak Otoportre, 1910.
Avcu Açık Otoportre, 1911 ve Ağzı Açık Gri Çıplak Otoportre, 1910.