Bruno Taut, "Alp Mimarlığı" dizisinden.
Defolsun bilmişler, kasıntılar, asabi ukalalar, ebedi ciddiler, ekşi suratlılar, her zaman önemli olanlar! ‘Önemli! Önemli!’ Şu lanet olası, önemli havası. Mezarlıklardan vitrinleriyle eskici ve hurdacı dükkânları!
Kumdan İyon, Dor, Korint sütunlarını yıkın, incir çekirdeğini doldurmayan şeyleri atın! Mermer ve nadide ahşap döküntüleriye parça parça kumtaşının ve koca koca camların ‘saygınlığına’ son! Hepsi çöpe!
‘Ah, o kavramlarımız: mekân, konut, stil’! Ne kadar da kokuşmuşlar! Kaldır at hepsini! Hiçbir şey kalmasın ortada! Kovala gitsin okullarını, hocaların kepleri uçsun havalara, kapmaca oynarız.
Patlat! Patlat bitsin! Kavramların, ideolojilerin, sistemlerin tozlu, donuk, tıkız dünyası fırtınaları hissetsin! Kavram bitlerine ölüm! Kibirli her şeye ölüm! Unvan, şeref, otorite denen her şeye ölüm!
Ciddi her şey kahrolsun! İğne deliğinden geçemeyen bütün develer, bütün Mamon ve Molek’e tapanlar [servet hırsına ve iblise kapılanlar] kahrolsun! Güce tapanlar, güce boyun eğmeliler. Kan emiciliklerinden, sabah sabah ciyaklamalarından bıktık. Yarınlarımız ufukta parlıyor.
Gücün olmadığı hükümdarlığımız yaşasın! Yaşasın şeffaflık ve açıklık! Saflık yaşasın! Kristal yaşasın! Yaşasın zariflik, incelik, akıcılık, parlaklık, aydınlık! Yaşasın ölümsüz mimarlık!
Kaynak: https://designmanifestoes.org
İlk baskısı: Feülicht: Eine Folge für die Verwirklichuıng des neuen Baugedankens, vol.8, Ullstein Bauwelt Fundamente, 1920.