Constant, New Babylon, 1959-74
Bu çalışmada görsel kültür eleştirisini toplumsal ve mekânsal düzen eleştirisiyle birleştiren Sitüasyonist Enternasyonal (Uluslararası Durumculuk) hareketi ve grubun modernist kentleşme üzerine ürettiği metinler incelenecektir. Pasif bir tüketim toplumu yerine oyunumsuluğu ve kendiliğindenliği öneren grup, sanat ve gündelik yaşam arasındaki sınırların muğlaklaştırılmasından yanaydı. Avangard sanat akımlarının sonuncusu olarak da görülen topluluk, 1957-1972 yılları arasında kentin marjinal mekânlarının, kenar mahallelerinin ve kaybolmanın (disappearance) eşiğinde olan kentsel mekânların deneyimlenmesi çevresinde metinler ve görsel işler üretmiştir. Çalışmada, modern kentin kapitalist bir gösteriye dönüştüğünü öne süren grubun İkinci Dünya Savaşı ertesinde ortaya çıkan işlevselci kent planlama ilkelerini ve modernist mimarlık pratiğini eleştiren metinlerinin modernite eleştirisi olma bağlamında incelenmesi hedeflenmiştir. Grubun hem toplumsal düzen eleştirisi hem de mekânsallaşmayan bir toplumsal değişimin olamayacağı fikrinden hareketle kentsel düzen eleştirisi olma yönleri araştırılmış, olumsuzlamanın nasıl işe yarar hale getirilebileceği, ‘içeriden’ yapılan eleştirinin olanaklılığı ve sınırları kavranmaya çalışılmıştır.[1]
Yazar: Berran Sözer
Danışman: Doç. Dr. Bülent Tanju
Yer Bilgisi: Yıldız Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Anabilim Dalı / Mimarlık Tarihi ve Kuramı Bilim Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2011
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden alınmıştır.