Tersanenin 1916 yılına ait bir görüntüsü
Kentler 1980'lerden itibaren neoliberal kent politikalarıyla yönetilmeye başlanmış ve neoliberalizmin yeniden üretiminde kritik bir öneme sahip olmuştur. Sermaye merkezli bir anlayışla metalaştırılan kentlerde değişim değeri ön plana çıkmış, hızlı bir dönüşüm süreci yaşanmıştır. Küresel kent, dünya kenti gibi söylemlerin hakim olduğu neoliberal kentleşme sürecinde amaç sermayeyi çekecek marka kentler yaratmak olmuş ve bu dönüşüm sürecinden endüstri mirasları da etkilenmiştir. Özellikle İstanbul'da rant potansiyeli yüksek yerlerde konumlanan endüstri mirasları marka kent yaratma amacına uygun olarak dönüştürülmüş ve korunması gereken bir miras olan bu yapılar yok olmaya mahkûm edilmiştir. Altı asırlık bir tarihi olan ve bu noktada önemli bir endüstri mirası olan Haliç Tersaneleri bütünlüğünün içinde yer alan Camialtı ve Taşkızak Tersaneleri bu sürecin bir ürünü olarak dönüştürülmüştür. Tersane İstanbul (Haliçport) adında bir mega projeyle bir üretim mekânından tüketim mekânına dönüştürülen tersanelerin dönüşüm süreci devam etmektedir. Bu tez çalışmasının amacı Haliç Tersaneleri'nin dönüşümünü ve bu dönüşümün etkilerini neoliberal kent politikaları ekseninde tartışmaktır. Bu anlamda tez kapsamında saha araştırması yapılmış, literatür taranmış ve ortaya çıkan veriler yardımıyla tersanelerin dönüşüm süreci irdelenmiştir.
Yazar: Şule Tepe
Danışman: Doç Dr. Melih Çoban
Yer Bilgisi: Marmara Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Sosyoloji Ana Bilim Dalı / Sosyoloji Bilim Dalı
Türü: Yüksek Lisans
Yılı: 2024
Bu teze Ulusal Tez Merkezi sayfasından ulaşıldı. Metin tezin Özet bölümünden alındı. Görseller tezden seçildi. Tamamını okumak için: haliç.pdf