Picasso, Le Repas Frugal (Yoksulların Yemeği), 1904
Bu çalışma bazı yoklukların çeşitlerini ve sonuçlarını saptamak üzere bugünün görsel sanatlarını gözden geçirecek: değerlerin yokluğu, devamlılığın yokluğu, umudun yokluğu. Bugünkü durum üzerinde kısaca durulduktan sonra görsel sanatlar tarihinde yokluğun etkisi araştırılmaya çalışılacak. Eski Yunan’da, filozoflar; Rönesans’ta azizler; sanat yapıtlarının ‘yoksul’ temaları olarak görülmeye başlandı. Onlar (filozoflar ve azizler) yoksul bir hayatı kasıtlı olarak seçtiklerinden onların durumunda gereksinimlerin yokluğundan söz edilemez.
Barok dönemde ilk sıradan yoksullar görülmeye başlandı. Bazı detaylardan, belirli bakış açılarından vazgeçmek, geleneksel kabullerden vazgeçmek daha ileri bir görmeye ve algılamaya götürebilir. Empresyonizm bu tip eksiltmenin en bilinen örneğidir. Yaratıyı gözde yakalayan-retinal algı – empresyonistler için konu, yoksul konular dahil önemli olmadı. İki büyük savaş ve onların arasındaki dönemde avangard devrimler birbirini izledi. Bu yıllar insan ırkı açısından acılı olmasına karşın 20. yüzyılda sanat, özellikle görsel sanatlar büyük gelişme gösterdi.
Bu çalışmada resimde yoksulların görünme süreci, bunun resim diline etkileri araştırıldı. Yoksul malzemenin sanatsal malzeme olarak kullanılması tartışıldı. Ve en sonunda indirgenmiş kompozisyonlu yüzeylerde çimentoyu nasıl kullandığımı açıklamaya çalıştım. Niçin işlerimin bir çeşit ‘yoksul sanat’ olduğunu göstermeye çalıştım.[1]
Yazar: Dürnaz Akşit
Danışman: Yrd. Doç. Emre Zeytinoğlu
Yer Bilgisi: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Resim Anasanat Dalı / Resim Bilim Dalı
Türü: Sanatta Yeterlik
Yılı: 2009
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden kısaltılmıştır.