/ Kara Sanat / Sanat ve Ölüm

28/5/2020 / skopbülten

Pieter Bruegel, Ölümün Zaferi, 1562.

 

Charles Baudelaire

SANATÇILARIN ÖLÜMÜ

... Ölüm bir güneş gibi süzülüp, yeni,

Çiçeklerle donatacak beyinlerini.

1851

 

ŞEN ÖLÜ

Salyangozla dolu vıcık vıcık bir yerde

Derin bir çukur kazsam kendime derim,

Şu kart kemiklerimi bir güzel serer de

Suda balık gibi unutulur giderim.

 

Gömütler de hiçtir bana, vasiyetler de;

Kimseden bir gözyaşı mı dilerim?

Ölmeden, kargalar çağırmayı yeğler de

İğrenç gövdemi her yandan emsinler derim.

 

Ey kurtlar! gözsüz kulaksız kara yoldaşlar,

İşte aranızda özgür, şen bir ölü var;

Rint filozoflar, oğulları çürümenin,

 

Tasasızca gelin kalıntımı görmeye,

Daha başka bir işkence kaldı mı deyin

Bu ölüler içre ölü ve kart gövdeye!

1851

 

Goya, İki İhtiyar Çorba İçiyor, 1823.

 

BİR LEŞ

Ruhum, anımsa gördüğümüz şeyi, güneş

İçindeki günde, erken:

Çakıldan yatağında öğürtücü bir leş

Bir patikaya dönerken.

 

Bacaklarını dikmiş bir kadınca, azgın,

Ateşli zehir dökerek,

Açıyordu buğular kaynaşan bir karın

Öyle edepsizce, gevşek...

 

Ve gök bakıyordu bu yaman iskeletin

Açmasına çiçek gibi.

Bayıldım sanırdınız, çimenlikte etin

Kokusu bir keskindi ki.

 

Kokmuş karında vızır vızırdı sinekler,

Ordan tabur tabur kara

Kurt akıyordu, bir yoğun sıvıya benzer,

Bu canlı paçavralara...

 

Sizi öper gibi yiyen kurtçuğa, canım!

O zaman şunu söyleyin:

Tanrısal özünü, biçimini sakladım

Dağılan sevgilerimin!

1843

Charles Baudelaire, Kötülük Çiçekleri, çev. Sait Maden (İstanbul: Çekirdek, 1996) s. 259, 139, 71.

 

Grosz, Berlin'de Ölüm ve Çürüme

 

Lautréamont

MALDOROR'UN ŞARKILARI

Utku dediğin şey gerçekleşmez kendi kendine. Utku kazanmak ve bunu fatihlerin önüne yığmak için, kan dökmek, çok kan dökmek gerek... Ünlü olmak için gereken ilk şey, paradır. Paran olmadığına göre, bunu ele geçirmek için insan öldüreceksin...

1868

Comte de Lautréamont, Maldoror'un Şarkıları, çev. Özdemir İnce (Ankara: İmge, 2015) s. 84.

 

Antonin Artaud

SANAT VE ÖLÜM

Kim, birtakım korkuların eşiğinde, bazı düşlerin dibinde, ruhun düzenindeki hiçbir şeyle karıştıramayacağımız kırıcı ve harika bir his olarak ölümü tanımadığını söyleyebilir. Dalgaları üzerimize gelen, dayanılmaz bir körükle bizi şişiren o korkunun soğurucu yükselişini muhakkak tanımış olmak lazım.

1929

Antonin Artaud, Ben Antonin Artaud, çev. Mehmet Bağış (İstanbul: Ve Yayınevi, 2019) s. 59.

 

Sylvia Plath (1932-1963)

Ölmek bir sanattır, diğer her şey gibi,

Üstüme yoktur bu konuda.

Öyle ölürüm ki cehennem sanılır.

Öyle iyi ölürüm ki, gerçek sanılır.

Bu işte üstüme yoktur sanırım.

 

Ölüm çok güzel olmalı. Yumuşak, kahverengi toprakta yatmak, başının üzerinde çimlerin dalgalanması ve sessizliği dinlemek... Dünün olmaması ve yarının olmaması... Zamanı unutmak, hayatı affetmek, barışta olmak...

Aktaran: Filiz Kansu, Ölüm Sosyalist, İntihar Anarşisttir, (İstanbul: Mephisto Kitaplığı, 2013) s. 164.

 

Otto Dix, Ölümün Dansı, 1917

 

E. M. Cioran

Ölüm bir mükemmellik halidir, insanın erişebileceği yegâne mükemmelliktir.

Bir anlığına da olsa, ölümünü dilemediğim kimse olmamıştır.

Ölüm hayatın bugüne kadar icat ettiği en sağlam şeydir.

E. M. Cioran, Parçalanma, çev. Siren İdemen (İstanbul: Metis, 2020), s. 74, 80, 151.

kara sanat