1984’te Nairobi’de doğan Michael Armitage, sanat eğitimini Londra’da, Slade Sanat Okulu (Slade School of Art) ve Kraliyet Sanat Akademisi’nde (Royal Academy of Arts) aldı. Çalışmalarını Londra ve Nairobi’de sürdüren sanatçının temel meselesi, Doğu Afrika’nın rengârenk görselliğinin ardında gizlenen derin toplumsal eşitsizlik ve şiddet.[1]
Armitage, şu sıralar Royal Academy of Arts’ta devam eden “Cennet Bildirisi/Paradise Edict” başlıklı sergisiyle gündemde. İlk bakışta egzotik bir cennet vâdeden resimlerinde, yemyeşil ormanların ortasında türlü gaddarlıklar yaşanıyor. Örneğin sergiye adını veren The Paradise Edict (2019), doğada kamufle olmuş bir işkence sahnesi içeriyor.[2] Yapıtın esin kaynağı da Kenya-Somali sınırında bulunan Kiwayu Adası’nda yaşanmış benzer olaylar.[3]
Armitage, aynı zamanda Batı sanat tarihine referans vererek, bu tarihin başka coğrafyalara ve toplumlara yönelik temsil biçimleriyle alay ediyor. Bir yağmur ormanının ortasında, Gauguin’in tablolarındaki egzotik güzeller gibi poz veren “nü” babun, buna iyi bir örnek.[4]
Kenya’da 2017 yılında yapılan şaibeli seçimleri konu alan ve serginin son bölümünü oluşturan sekiz yapıtlık “Kenya Seçimleri Serisi/Kenyan Election Series” (2017-19) de dikkate değer. Bu serinin esin kaynağı, muhalefet partisi tarafından seçimlerden hemen önce Nairobi’de düzenlenen bir miting. Ancak Armitage, burada odağını büyük siyasi olayın kendisi yerine sahne arkasında yaşanan gündelik olaylara çeviriyor; böylece ortaya, Goya’nın sanatında görmeye alıştığımız sıradan insanın trajik sahneleri çıkıyor. Tavuk Hırsızı/The Chicken Thief (2019) de bu kahramanlardan biri; kolluk kuvvetlerinden mi, yoksa hemen arkasındaki şeytansı maymundan mı kaçmaya çalıştığı ise bir muamma.[5]
Venedik Bienali’nde de sergilenen Pathos ve Avarenin Şafağı/Pathos and the Twilight of the Idle (2019) ise, kompozisyonuyla Tiziano’nun ünlü yapıtı Meryem’in Göğe Yükselişi’ne açıkça göndermede bulunuyor. Ancak Armitage’ın göğe yükselen figürünün ondan farkı, mitingin ortasında kalmış bir siyaset kurbanı olması.[6] [İpek Yeğinsü]
Michael Armitage, The Paradise Edict, 2019
Michael Armitage, Baboon, 2016
Michael Armitage, The Chicken Thief (2019)
Michael Armitage, Pathos and the Twilight of the Idle (2019)
Sergiden genel görünüm. Kaynak: https://fadmagazine.com