Berlin Dada’nın yegâne kadın üyesi olan Hannah Höch, hem içerik hem teknik olarak fotomontaj alanında çarpıcı örnekler üretmişti. Fotomontajlarında ikon niteliğinde figürlerden yararlanarak çokkatmanlı anlatılar kuruyordu. Höch’ün kendine dert edindiği konulardan birisi, Weimar Cumhuriyeti’nde toplumsal rolü yeniden tanımlanmakta olan kadının temsiliydi. Fotomontaja kapılmasının nedenlerinden birisi, resimleri kesme, biraraya getirme, yapıştırma ve böylece yeni bir bağlama sokma sürecinde imajın uğradığı yabancılaşma ve yarattığı gülünç etkiydi; fotomontajın gücü bundan kaynaklanıyordu. Gerçekliğin aynası sayılan bir mecrayı, fotoğrafı kullanarak gerçekliği istediği gibi çarpıtıyordu. Fotoğrafı kullanma biçimi sayesinde Höch aynı zamanda başkaldırıyordu. Bariz bir biçimde orantıları bozuyor, figürleri grotesk hale getiriyordu. Höch’ün fotomontajları, savaşı henüz geride bırakan; imparatorluğu devirip devrimlere girişen; sanayide Taylorist dönüşümü yaşayan; kadın haklarında adımlar atan; fotoğraf, sinema ve kitle iletişiminde sıçrama yapan Weimar Almanyası’ndaki dönüşümlere sanki “yüzeyi parçalanmış kırık bir ayna” tutuyordu. Başat bir anlatısı olmayan, sürekli çatışma ve kriz halinde olan, ayrışık bir dünyayı yansıtıyordu. [NAA]
