Eric Rondepierre, Fransız bir fotoğraf sanatçısı. İşleri daha çok birer araştırma. 1990 sonrası araştırması, eksik ya da kusurlu nesnelere, bedenlere, mekânlara ve fragmanlara odaklanıyor. Malzemesi, filmin kendisi, makara. Rondepierre, arşivlerin film koleksiyonlarında rastgele geziniyor, koleksiyondan bir film seçiyor ve onu saatlerce dikkatlice inceliyor.[1] Film, hareketli bir görüntü, izlerken saniyede 24 kare geçiyor ve göz bunu algılayamıyor. Ancak makara, bu her bir karenin, yani fragmanın toplamı. Rondepierre, geri döndürelemeyecek duruma ulaşmış, bozulmaya başlamış, lekelenmiş ya da hasar görmüş film fragmanına geldiğinde ona takılıyor. Bozuk halinin yeni çağrışımlarına kapılıyor. Hayaller kuruyor. Onu hiç rötuş yapmadan, esas görüntü ile kendini imha süreci arasındaki çizgide gezindiği haliyle sergiliyor. Böylece, ona bir nadirlik değeri atfediyor. Beden ve mekân, alışılagelmiş formlarından, bakış açılarından kurtulup özgürleşiyor. Tekniği, fotogram: fotoğraf makinesi kullanmadan, sadece pozlamayla kâğıt üzerinde görüntü elde etme tekniği. Öncüleri Christian Schad, László Moholy-Nagy ve Man Ray.[2]
Rondepierre’in işleri, sürrealist sanatçıların, tesadüf ettikleri nesnelerle hayal kurma geleneğini sürdürüyor. Ürpertici, tekinsiz ve formsuz. Ne sinemaya ne de fotoğrafa aitler. Bir fotoğraftan daha çok, bir filmden ise daha azlar. [BB]
Précis de décomposition serisinden, “Masques”
Moires serisinden.
Moires serisinden.
Moires serisinden.
Moires serisinden.
Moires serisinden.
Précis de décomposition serisinden, “Scènes”.