Nikolay Jukov, "Buzlar Çözülüyor (Lenin ve Krupskaya)"
Lenin’in eşi Nadejda Krupskaya, İsviçre’de sürgünde oldukları dönemde ağır bir hastalık geçirmiştir; doktorların müdahalesi ve dağ havasının yardımıyla toparlansa da, hastalığın izleri zaman zaman nüksetmeye devam eder. 1918 Ağustos’unda Moskova’da uğradığı suikast girişiminde ağır yaralanan Lenin’in sağlığıyla ilgili kapıldığı endişeler Krupskaya’yı yeniden yatağa düşürür. Sonbahar aylarında iyice rahatsızlanınca, bakımevi olmadığından, doktorların tavsiyesiyle Moskova yakınındaki Sokolniki’de bulunan bir yetim okuluna gönderilir.
Doktorların stresten uzak kalması için politikadan ve işten konuşmayı yasakladığı Krupskaya, günlerini okuldaki çocuklarla sohbet ederek geçirir. Lenin, kardeşi Maria’yla birlikte, Aralık 1918 ile Ocak 1919 tarihleri arasında burada kalan Krupskaya’yı hemen her gün ziyaret etmektedir. Çocuklar, her geldiğinde onlarla oynayan Lenin’in ziyaretlerini dört gözle beklerler.
Okul idaresi yılbaşında çocuklar için bir kutlama düzenlemeye karar verir. Devrim’den sonra dinî Noel kutlamalarına son verilmiştir ama yılbaşlarında çam ağacı süsleme âdeti devam etmektedir. Lenin, baş danışmanı Vladimir Bonç-Bruyeviç’e, yılbaşı kutlaması için çocuklara hediyeler almasını söyler. Ancak kutlamanın yapılacağı gün Moskova’dan yola çıkan Lenin’in arabası Sokolniki yolunda silahlı kişilerce durdurulur. Lenin'i, kardeşi Maria, koruması Çabanov ve şoförü Stepan Gil’i arabadan indiren saldırganlar, eşyalarına el koyup arabayı alarak kaçarlar.[1] Lenin ile kardeşi, geç de olsa eğlenceye yetişirler.
Krupskaya’nın Lenin’den Anılar kitabında anlattığı bu olay, Vladimir Bonç-Bruyeviç’in çocuklar için derlediği Lenin ve Çocuklar (Lenin i deti) adlı resimli öykü kitabında ayrıntılarıyla (saldırı kısmı atlanarak) hikâyelendirilir: "…1919 zor bir yıl olacaktı, açlık ve soğuk hüküm sürüyordu. İç savaş devam ediyor, hükümet elindeki her şeyi cephelere gönderiyordu. Şehirlerde kıtlık vardı. Yine de çocuklar için bulabildiğimiz her şeyi alıp, yılbaşı ağacını süsleyebilmeleri için okula gönderdik…"
Devrim’in birinci yılını ancak doldurduğu çalkantılı bir zamanda, suikast girişimini ağır yaralar alarak atlatmış bir Lenin’i çocuklarla oynarken resmeden bu hikâye, resmî sosyalist realizmin en gözde propaganda konularından biri olacaktır. [EG]
Ressamlar, üstten alta doğru sırayla: Nikolay Jukov, Pavel Semyaçkin, İgor Razdrogin, İvan Neznaikin, Nikolay Jukov, Valerian Şeglov, Nikolay Jukov. Son üç eserin ressamı bilinmiyor. Kaynak: www.liveinternet.ru
[1] Lenin sonradan, “Sol Komünizm”: Bir Çocukluk Hastalığı kitabında, Rusya’nın Birinci Dünya Savaşı’ndan çekilmesini sağlayan Brest-Litovsk anlaşmasıyla verdiği tavizi eleştirenlere cevaben bu olayı örnek gösterecektir: “Farz edin arabanız silahlı eşkıyaların saldırısına uğruyor. Paranızı, geçiş belgenizi, tabancanızı ve arabanızı onlara veriyorsunuz. Karşılığında da bu eşkıya takımının yarenliğinden kurtuluyorsunuz. Bunun bir taviz olduğuna şüphe yok. Do ut des (Ben sana paramı, silahımı, arabamı veriyorum, sen de bana barış içinde buradan gitme fırsatı veriyorsun.) İşte Alman emperyalizminin eşkıyalarına verdiğimiz taviz de böyleydi”: “Left-Wing Communism”: An Infantile Disorder (New York: International Publishers, 1940) s. 21-22.