21. Yüzyıl İçin CyberSürrealist Manifesto ya da Dance Macabre!

5/6/2016 / skopbülten / Rafet Arslan

 

Erman Akçay

 

Bizim ya da 21. yüzyılın rüyalara dalıp gitme lüksü yok. Bugün 21. yüzyıl CyberSürrealizminin temel deneyim alanı rüyalar değil; gündelik hayatın kendisidir.

İşte bu yüzden bu toprakların yaşanmış ben diyeyim “tek Gerçeküstücü grubu” siz deyin tek avangard deneyim oluşumu bir gün sahaya geri dönerse bu kadar ahmaklık ortasında; ana gövdesi “street dance perform grup” olacaktır.

8 ya da 10 pilli el teybi, türler arasında sörf yapabilen en az bir MC, beyaz eldivenler, tuhaf şapkalar, yerine göre masklar ve D.İ.Y. kostümler, bir kaç devre ile zamanı sıçratacak noise makineleri, cennetlik producer müzisyenler, kafalarının üzerinde dönen yakışıklı oğlanlar ve bir şehri yıkarcasına dans edebilen kızlar ve dragqueen'ler.

Sokağın azgın şiiri, tag vs graffiti ve art brut, devasa ayaklı kolonlardan yapılan sahil enstalasyonları, Alsancak çimleri, Porsuk Adası, Moda Sahili, Saat Kulesi Meydanı ya da zombi kostümüne bürünmüş ve Ziggy Stardust'a dönüşmüş çılgın çocuklar.

 

Nostalji, karasafra, donmuş zamanın 21. yüzyıl Sürrealizminde yeri yok.

 

Asıl şimdi caddelere, sahillere, parklara inip zombiye dönmüş topluluğu dansla, sanatla, aşkla baştan çıkarma vakti.

 

Şimdiki geleceğin Gerçeküstücü sloganını tatmin edecek cüretin yoksa tahrik etmeyeceksin.

Selam olsun Olimpos’un eskici dükkânlarına karşı gözü kapalı hayata balıklama dalan sokağın çocuklarına.

Ve Aşk olsun!

 

Eski Sürrealist Büro- Kadıköy Merdivenler

2 Haziran 2016

 

 

sürrealizm yaşıyor