İtalyan dilbilimci, filozof, sanat tarihçisi, edebiyatçı, eleştirmen, deneme ve çocuk kitapları yazarı Umberto Eco, dün, 84 yaşında Milano'da öldü. Eco 1963 yılında avangard sanatçı ve edebiyatçıların "neo-kapitalist" dile karşı oluşturdukları Gruppo 63 neoavanguardia hareketinin kurucuları arasındaydı.
“Bütün dünyanın bir muamma olduğuna inanmaya başladım. Sanki altında yatan bir hakikati varmış gibi çılgınca açıklamaya giriştiğimiz zararsız bir muamma.” (Foucault Sarkacı)
“Kitaplar için yaşıyoruz. Kaosun ve çürümenin hâkim olduğu bu dünyada kendini adamaya değer bir vazife…” (Gülün Adı)
"İnsanlar Tanrı'ya inanmaya son verdiklerinde, bu onların hiçbir şeye inanmadıkları değil, her şeye inandıkları anlamına gelir." (G.K. Chesterton’ın sözünden ilhamla: Foucault Sarkacı)
“Peygamberlerden korkacaksın, Adso, bir de hakikat için canını vermeye hazır olanlardan; çünkü onlar daima kendileriyle birlikte, çoğu zaman kendilerinden önce, bazen de kendileri yerine sayısız insanı ölüme gönderirler.” (Gülün Adı)