“Önce-ve-sonra görüntülerinin günümüzdeki yaygınlığı dünya algımızı şekillendiriyor. Bu durum şüphesiz ilgimizi fail insanın temsilinden toprakların ve mimarlığın temsiline kaydırarak yeni bir boyut açıyor; bu da mekânsal analizi asli bir politik aygıta dönüştürüyor. Ne var ki, önce-ve-sonra görüntülerinin en can alıcı yanı, aralarındaki gediktir; bu gedikler de basit yorumlara mukavemet eder.”
Eyal Weizman Forensic Architecture (adli mimarlık), Ines Weizman ise Centre for Documentary Architecture (belgesel mimarlık merkezi) adlı disiplinlerarası araştırma kolektiflerinin kurucu direktörü olarak son yıllarda bütün dünyada ses getiren çalışma ve projelere imza atıyor. Mekânsal analiz ve mimari ifade araçlarının adli ve politik olaylarda devreye sokulması, etkin ve yaratıcı biçimde kullanılması üzerine teorik ve uygulamalı çalışmalarıyla özellikle mekânsal veri değerlendirme alanında çığır açtıkları söylenebilir.
Weizmanlar bu kitapta, hem bir temsil aracı hem de analiz malzemesi vazifesi gören önce-ve-sonra görüntülerine odaklanıyor. Çarpıcı örnekler üzerinden önce-ve-sonra görüntülerinin tarihine bakıyorlar, özellikle uydu teknolojilerinin bu temsil formuna kazandırdığı yeni perspektife işaret ediyorlar, bir yandan da bu görüntülerde ve temsil teknolojilerinde somutlaşan politik veçhelerin izini sürüyorlar.
Dresden, Frauenkirche Kilisesi, savaş ve sonrası
Eyal ve Ines Weizman, Önce ve Sonra: Felaketin Mimarisini Belgelemek, çev. Baran Bilir (Lemis 2021)