ÖNSÖZ
Bu kitap, Londra Üniversitesi’ndeki tarih okulunda verilen bazı derslerden hareketle hazırlanmıştır. Derslerin amacı, resimlerin üslupları’nın toplumsal tarih için ne kadar uygun malzemeler oluşturduğunu göstermekti. Ben, toplumsal gerçeklerin belirgin görsel becerilerin ve alışkanlıkların gelişmesine yol açtığını ve bu görsel beceriler ile alışkanlıkların, ressamların üsluplarında tanımlanabilen unsurlara dönüştüğünü savunuyorum. Bu kitabın temelinde de, biraz daha karmaşık olmakla birlikte, aynı sav yatıyor. Dolayısıyla kitap, sadece Rönesans resmiyle ilgilenen ve bu nedenle kitabı kimi yerde duyarsız, kimi yerde hafif bulabileceklere değil, Rönesans hakkında genel tarihsel merakı olanlara hitap ediyor. Ancak bu, sanat tarihi açısından kitabın içinin boş olduğu anlamına gelmiyor.
Birinci bölümde, resimsel beceri geleneğini ekonomik bir temele oturtabilmek için, sözleşmeler, mektuplar ve kayıtlar aracılığıyla 15. yüzyıl resim ticaretinin yapısını ele aldım. İkinci bölümde, bir toplumun günlük yaşamı içinde gelişen görsel becerilerin, bir ressamın üslubunda nasıl belirleyici rol oynadığını ve bu yerel görsel becerilerin, resimleri dönemin toplumsal, dinsel ve ticari yaşamıyla birleştiren örneklerini inceledim. Bu, resim üslubu ile vaaz verme, dans etme ve ürünlerin konduğu fıçıların içeriğini ölçme gibi işler arasında ilişki kurmayı gerektirdi. Üçüncü bölümdeyse, 15. yüzyıl resimlerine bakmak için bu yüzyıla özgü temel gereçleri ele aldım ve dönemin en iyi alaylı resim eleştirmeni Cristoforo Landino’nun, Masaccio, Filippo Lippi, Andrea del Castagno ve Fra Angelico’yu tanımlarken kullandığı on altı kavramı örneklerle inceledim. Kitap, toplumsal tarih ile sanat tarihinin iç içe olduğunu ve bu iki alanın önemli içgörülerle birbirini beslediğini gösteriyor.
15. Yüzyılda Sanat ve Deneyim: Stilin Toplumsal Tarihine Giriş
Çeviren: Zeynep Rona
İletişim Yayınları sanathayat dizisi, 2015