Bugünlerde fabrikaların yerini, üniversiteler almış vaziyette. Endüstriyel faaliyet alanları daraldıkça ve işçi sınıfı merkezsizleştikçe, toplumsal direniş ile politik eylem adına yeni yöntem arayışları başladı; ve bu bağlamda üniversiteler ile sanat dünyası, direniş ve eylem alanı sunabilecek belki de son yerler. Gerald Raunig kitabında, bu iki arenada boy gösteren zihinsel ve yaratıcı emeğin, bilişsel kapitalizmin dayattığı yeni otoriter rejimlere karşı direniş gücünü ortaya koymaya çalışıyor. Raunig, Bilgi Fabrikaları ile Yaratıcı Endüstriler’deki öznelliğin, piyasa güdümlü şartlar altında durmaksızın dönüşümü ve yeniden icadı anlamına gelen Gilles Deleuze’e ait “modülasyon” kavramı üzerinden giderek, birtakım alternatif direniş yöntemleri gösteriyor.
Raunig, Avrupa’daki üniversite grevleri ile İspanya’daki ¡Democracia real YA! örgütü ve Arap Baharı ile Occupy hareketi gibi son dönemde yaşanan toplumsal mücadelelere bakarak, bilgi ve kültür üretiminin öneminin yeniden değerlendirilmesi gerektiğini söylüyor. Yazar ayrıca, üniversitenin salt bilgi üreten bir fabrika olmadığını, esas rolünün yaratıcı bir başkaldırı alanı sunmak olduğunu savunuyor. [NÖ]
Gerald Raunig
Çeviri: Aileen Derieq
Sonsöz: Antonio Negri
MIT Press, Mart 2013