“İnsanlar bana savaş fotoğrafçısı diyor, bundan cidden nefret ediyorum, çünkü ben bir fotoğrafçıyım, bu kadar. Bana sanatçı diyorlar, ben sanatçı değil fotoğrafçıyım, bu unvandan gayet memnunum.”
“Benim babam 40 yaşında, sefalet içinde öldü. Fotoğraflarımın altında onun isminin yayınlanmasını sağlayarak bir anlamda babamı diriltiyorum.
”
“Savaş, yoksulluk, trajedi koşullarında yaptığım çalışmalar değişmedi. Zerre değişmedi… Ömrümü adadığım çalışmada ağır bir başarısızlık yaşadığımı hissediyorum. Bir bakıma başarısız oldum, çünkü savaşların biri bittiğinde bir başkası başlıyordu.”
“Fotoğraf makinemle bu insanlara baktım. Elimde bu olaylarla ilgili 60 bin negatif var: Beyrut, Vietnam, Kamboçya, Bangladeş’teki savaşlar, kolera… Depremler gördüm, infazlar gördüm… Tek derdim, yaptığım bu çalışmaların dünyanın trajedilerinde bir değişim yaratmamış olması.”
www.tate.org.uk/don-mccullin