Lacan'ın imge/simge/gerçeklik üçlemesinde, ‘ayna evresi’, imgesel olarak tanımlanan arkaik dönemin kurucu öğesidir ve 'ben'in kendi başlangıç örgütlenmesini gerçekleştirdiği kişisel tarihe karşılık gelir. Buna göre, ayna imgesinde yansıyan sureti tarafından ele geçirilen bir ilksel ‘ben’ söz konusudur ve bedensel varlığını bütünleme çabasıyla, aynadaki yansıya-surete sarılır ve bu travmatik durumdan ontolojik bir estetik operasyon aracılığıyla kurtulmuş olur. Paranoid bir manevrayla kazanılan bu ‘sahte bütünlük’ süreci, taklide dayalı bir eylem dizgesiyle örülüdür.
“Aynan Olacağım” sergisi, esinini, 1965 ‘te Amerika’da kurulan Rock grubu The Velvet Underground’un “I’ll be Your Mirror” şarkısından alıyor. ‘Ben’ olanın dilsel varlığını parçalama çabasıyla, söz-imge ilişkisine sarılıyor ve diyalojik bir ‘kavramsal operasyon’a dair olmayı amaçlıyor. Sergide yer alan çalışmaların kavramsal içeriğini, farklı bağlamlarda ele alınabilecek olan ‘yansıtma-temsil’ kategorileri oluşturuyor. Bu kategoriler psiko-sosyal yaşantılarımıza dair düşünümleri içerecek şekilde ele alınmıştır ve izleyiciyi katılımcı bir refleks göstermeye davet eder. Aynı zamanda söz-imge ekseninde, anlamsal ilişkilerin güncel-mitik karakterine değinmeye çalışıyor ve mevcut yaşantılar ve olasılıklar üzerine bir müzakereye davet ediyor. Şarkının sözlerinin dillendirdiği gibi:
Gecenin zihnini okuduğunu düşündüğün zaman,
İçten şaşkın ve insafsız olduğunda,
Sana kör olduğunu göstermeme izin ver
Lütfen ellerini indir
Çünkü seni görüyorum
Aynan olacağım.
Şefik Özcan, “Aynan Olacağım”, Mardin Videoist, 15 Aralık 2014-20 Ocak 2015