Kapitalizme karşı olmadan faşizme karşı çıkanlar, barbarlıktan türeyen barbarlığa veryansın edenler, danayı katletmeden etini yemek isteyenlere benziyor. Danayı yemek istiyorlar da, kan görmek hoşlarına gitmiyor...
Egemen estetik anlayışı, kitap fiyatları ve polis baskısı, yazar ile halk arasında her zaman belli bir uzaklığın olmasına yol açmıştır. Ne var ki bu uzaklığın artmasını tamamen “dışsal” bir olay sanmak yanlıştır, yani gerçekçi değildir.
Benim zamanımda sokaklar bataklığa çıkardı. /Dilim ifşa ederdi beni katile. /Elimden fazlası gelmezdi. /Ama ben olmasam/ Yönetenler daha rahat oturacaktı koltuklarında.
İçimde çarpışıyor / Çiçek açmış elma ağacının güzelliği / Ve boyacının söylevlerinin dehşeti